|
Wat was jouw eerste rol ooit? In welk stuk, bij welk gezelschap?
In 2015 vroeg Alex Van Haecke me of ik wilde meespelen in het stuk “De Rat van ‘t Sint Andries” voor het Brasschater-theater. Ik had nog nooit toneel gespeeld, maar Alex overtuigde me: ‘Nadia, gij kunt da’. Met een bang hartje ging ik de uitdaging aan en speelde voor de allereerste keer de rol van Nelleke. Vanaf toen had ik de microbe te pakken, dit proefde naar meer. Bij welke andere gezelschappen speelde je nog? Ik bleef mij inzetten bij het Brasschater-theater waar we tot in 2019 een bonte avond met sketches en liedjes in mekaar staken voor het goede doel. Dit alles onder de deskundige leiding van Leo Nijsmans en zijn vrouwke Janine De Leeuw. Ook Theater Zeemanshuis volgde snel. In 2017 vroeg Alex mij opnieuw voor de rol van Lieske in “Schippersstraat”. Ik moest hier niet lang over nadenken en met veel enthousiasme ging ik de uitdaging aan. Welke rol is je het meest bijgebleven / wat vond je van jezelf de beste prestatie? Er volgden nog verschillende rollen, maar de rol van Sonja in “Wit-Love in den oven” was mij op het lijf geschreven. Ik voelde mij als een vis in het water en kon mij in deze rol helemaal verliezen. Het was iedere voorstelling weer genieten. Toen ik een telefoontje kreeg om het stuk te hernemen, heb ik dan ook geen seconde getwijfeld. Welke productie vond je zelf de leukste om in mee te spelen? Bij “Prospeir zit in de scheir” had ik een leuk rolletje, een ietwat rigide figuur met een frivool kantje. Leuk om die twee uitersten te mogen neerzetten. Een knotsgekke komedie waar ikzelf ook veel plezier aan heb beleefd. Welke productie van Theater Zeemanshuis waar je zelf niet in meespeelde vond je de beste tot hiertoe? Er zijn heel wat producties die mij konden bekoren maar “De Red Star Line”, “De Golf”, “Visiting Mr Green” en “God, Erger Je Niet” zijn mijn favoriete stukken. Wat zijn je hobby's buiten het acteren? Ik houd mij creatief bezig met tekenen, schilderen en knutselen. Een andere uitlaatklep is tuinieren. Bij de eerste zonnestralen in het voorjaar vind je mij terug in mijn hofke. Heb je nog een leuke anekdote / achter-de-schermen-ervaring? Tijdens de voorstellingen van “Schippersstraat” zaten Maria (mama van Jan Roos) en ik tussen de bedrijven door fanatiek babysokjes te breien voor de doopsuiker. Jan verwachtte een kindje en het moest vooruit gaan. Ondertussen goed blijven luisteren om op tijd weer op de scène te staan. Het is me effectief overkomen bij “Prospeir zit in de scheir” dat ik niet ben opgekomen. Gelukkig zonder veel erg, ik had geen tekst en moest even verschijnen en weer weg. Eén van de voorstellingen ben ik dus niet verschenen, oepsie. Dit seizoen speelt Nadia mee in "Wit-Love in den oven". |