Anita De Merlie: "Het is heerlijk om in het vel van een personage te kruipen." |
|
Wat was jouw eerste rol ooit? In welk stuk, bij welk gezelschap?
Mijn eerste rol was in het stuk “Spookhuis te koop” van Barbara Van Kampen. Ik was toen 17 jaar en eindejaarsstudente normaalschool. Ik speelde de rol van een dame die het huis wilde kopen. We hebben toen wel veel plezier beleefd, maar de stress om het goed te doen zat er toen reeds in. Bij welke andere gezelschappen speelde je nog? Ik ben gestart bij Rederijkerskamer Broedermin waar ik van mijn 18 jaar tot mijn 28 jaar talrijke rollen heb vertolkt en met veel verschillende regisseurs heb gewerkt waaronder Pol Goossen. Toen ik 28 jaar werd, heb ik auditie gedaan bij Alex Van Haecke en ben ik zo bij Theater Zeemanshuis gestart en gebleven tot nu. De samenwerking met het EWT was groot en ook daar heb ik gespeeld, eerst onder regie van Marc Andries, later onder regie van Denise Daems en Theo Van Baerle. Welke rol is je het meest bijgebleven / wat vond je van jezelf de beste prestatie? Dat weet ik niet omdat ik zoveel verschillende rollen heb gespeeld en steeds genoten heb van elke vormgeving van een personage. Het is heerlijk om in het vel van een personage te kruipen. Bet en Marie in ”Schippersstraat”, Suzanne en José in ”Prospeir zit in de scheir”, Veronique in ”Die van Ierneffe”, Zenobie in “De Red Star Line”, Gusta in ”De Rat van ’t Sint Andries” en al de andere rollen,… Het is moeilijk kiezen. Welke productie vond je zelf de leukste om in mee te spelen? Ik heb geen echte voorkeur voor een productie. Ik heb echt genoten van alle producties. Maar het liefst sta ik in een komedie of volkstheater met een lach of een traan. Wat ik wel heel belangrijk vind, is de samenhorigheid van de cast, als die goed zit brengt dat zoveel spelvreugde op de scène met als gevolg een zeer goed en blij gevoel bij het publiek. Dan word je gedragen doorheen het stuk en ben je één geheel. Welke productie van Theater Zeemanshuis waar je zelf niet in meespeelde vond je de beste tot hiertoe? “Stones In His Pockets”, “Hij Raakte Mij (aan)”, “Visiting Mr Green” Wat zijn je hobby's buiten het acteren? Wandelen in de natuur, mijn honden, handwerken, in de tuin werken, samen zijn met mijn kleinkinderen, lezen, fietsen, zwemmen, knutselen, musea bezoeken, … Heb je nog een leuke anekdote / achter-de-schermen-ervaring? In “Die van Ierneffe” moest ik samen met Alex Van Haecke een tango dansen. In die tijd was het de grote mode om schoudervullingen te dragen. Midden in onze dans verloor ik één schoudervulling. Ik had dit wel gevoeld maar ik trachtte door te spelen alsof er niets gebeurd was. Dit was echter niet mogelijk met mijn tegenspeler Alex! “Hier, ik denk dat je iets verloren bent, een stuk van uw schouder.“ merkte hij op terwijl hij mij mijn verloren schoudervulling in de hand drukte. Grote hilariteit in de zaal natuurlijk en ik een beetje verlegen maar met de slappe lach als gevolg. In “Prosper zit in de scheer”, in de Arenberg, kwam ik op het einde van het stuk op met mijn valiesje met de woorden: ”Ik bracht wat kleren mee“. Mijn valiesje stond steeds klaar op een box achter de scène voor de deur om op te gaan. Op de laatste voorstelling hadden de mannen van het decor er een stuk van 20 kg of meer in gestoken. Ik, mij van geen kwaad bewust, wilde helemaal uitgedost, met een zeer chique jas over de schouders en op hoge hielen, met een flair mijn koffer pakken en zwierig de scène op gaan. Alle acteurs van het stuk stonden te kijken achter de scène hoe ik, hoog rood en strompelend, met een brede lach probeerde mijn figuur te redden met mijn super zware koffer in mijn hand. En zo kan ik er nog wel wat vertellen bv een keer toen er een kussen tussen mijn rits was vastgeraakt op de scène zonder dat ik het wist enz… Dit seizoen speelt Anita nog mee in "Ghetto". |