Alex Van Haecke: acteur, regisseur, auteur én bezieler van Theater Zeemanshuis
Alex speelde bij Theater Zeemanshuis o.a.
  • ​Stavros en Jef in “Schippersstraat”,
  • Prospeir in “Prospeir zit in de Scheir”,
  • De Rat in “De Rat van ‘t Sint Andries”,
  • Ronny Mertens in “One Flew over the Cuckoo’s Nest”,
  • de titelrollen in “Linke Gêne” en “De Signaalgever”,
  • Benny Rootmans in “De Gele Trui”,
  • Oscar in “The Odd Couple”,
  • Marc in “Kunst”
  •  Frans in “Rijen en Vrijen”,
  • Hans Heimer in “Het Hans Heimer-project”
  •  Hubert in “60? Ja! En dan?”,
  • Dom in “Komisch Potentieel Komisch”,
  • Roger in “Is ‘t Nu Gedaan?”,
  • Mike / Adolf Hitler in “Waarom, Adolf? Waarom?”,
  • Mr Green in “Visiting Mr Green”,
  • Michaël in "God, Erger Je Niet"
  • Ronny in "Eindelijk K-Aboem"
  • Walter in "Wally en De Rockers"
  • Gust in "Is die klein de mijn?"
en hoort tot het acteursensemble van “Bungeejumpen voor Acteurs”.
​
Alex schreef en regisseerde meer dan 30 producties van Theater Zeemanshuis
Wat was jouw eerste rol ooit? In welk stuk, bij welk gezelschap?
De dokter in “De Wonderdoenster” bij Streven in Mortsel begin jaren ’70.

Bij welke andere gezelschappen speelde je nog?
EWT-Randstadteater, Brialmonttheater Brussel, De Zwarte Komedie

​Welke rol is je het meest bijgebleven / wat vond je van jezelf de beste prestatie / waarvan zou het publiek je herinneren?
Mr Green in “Visiting Mr Green”, Adolf Hitler in “Waarom, Adolf? Waarom?”, James Leeds in “Kinderen van een Mindere God”, de titelrol in “De Signaalgever”, Ronny Mertens in “One Flew over the Cuckoo’s Nest”

Welke productie vond je zelf de leukste om in mee te spelen?
“The Odd Couple”, “Rijen en Vrijen”, “Visiting Mr Green”

Welke productie van Theater Zeemanshuis waar je zelf niet in meespeelde vond je de beste tot hiertoe?
“Stones In His Pockets”

Wat zijn je hobby's buiten het acteren?
Lezen, fietsen, wielersport, reeksen kijken op Netflix

Heb je nog een leuke anekdote / achter-de-schermen-ervaring?
Er zijn er zoveel, misschien deze uit mijn beginperiode als beroepsacteur: achter het decor, bij de deur waardoor je zo dadelijk moet opgaan, geconcentreerd staan wachten om op te komen en dan plotseling een gesprek horen op de scène waaraan je eigenlijk had moeten deelnemen. Om door de scène te zakken natuurlijk.